Hayatta çok az insan işini severek yapar, eğer sıkılmazsa ya da yorulmazsa bir süre sonra tabii ki. Sevgisiz çalışanlar işlerinden vazgeçemezler çünkü işi kabul etmek ve çalışmak zorundalar. Ama toplamda herkes mutsuz. Doktor hastaneden mutsuzdur, avukat en sıkıntılı durumu savunmak zorunda kaldığı için mutsuzdur. Mühendis isyan ediyor çünkü sağlıklı çalışma saatleri yok. Herkes sanata ilgi duymak ister. Esas paramızı kazandığımız mesleğimizin sadece bir yükümlülüğü var.
Sabah erkenden uyanmaktan, akşam geç saatlerde eve dönmeye, yaşadığımız trafik probleminden, yöneticimizin ışığının ışık saatini yakalamaya, zulmü sevmeyen veya zorunluluktan hoşlanmayanlara kadar. Ama çalışmayı bir zorunluluk olarak değil, kendi sosyal bakımımızı sürdürmek, hayatımıza bir amaç eklemek, bir şeyler üretmek, çalışmak ve kazanmak olarak görüyorum. Evet, herkes mesleki deformasyonundan dolayı sanata ilgi duymak istiyor ama göz ardı ettikleri konu şu; İşletmemizin bize verdiği güçle sosyal statüye sahip olabiliriz.
Önce ürettiklerimizle toplumdaki yerimizi belirliyoruz. Hatta kazandığımız parayla ilgilendiğimiz hobinin peşinden gidebiliriz. Yıllarca çalışarak maddi bir kazanç elde etmenin yanı sıra kendi beynimi ve zihnimi temizlediğimi ve yaşamayı bir hak olarak gördüğümü düşünüyorum. Birçok kez ili, ilçeyi, işyerini, yöneticiyi, yeterliliği değiştirmeme rağmen aslında hepsinde mutluydum. Her insanın yaşaması için kendime yeterince uyum sağladım, bazılarına tutunamadım, bazılarında kazanamadım ama her zaman denedim, asla vazgeçmedim. Bir gün çalışmayı, çalışmayı ve üretmeyi bıraksam bile muhtemelen başka bir alana gidip orada deneyler yapacağım. Üretimi kolay olduğu için zordur; çalışmadan para tüketmek, zaman kaybetmek, amaçsızlık yaşamak. Aslında hazır müstahzarı uzun vadede tüketmek. Elbette bu zorluğu yaşayanlara saygı duyuyoruz, anlayışımız var, asla aldatmıyorum. Herkesin iç dünyası ve dışarıdan gösterilen egosu farklıdır. Bu onların seçimlerini etkiler. Günün sonunda başkalarından bahsetmeden herkese mutluluklar diliyorum. Çalışmamayı seçsek bile mutlu olsak sorun değil bence
Cevap Bırak